Na szczytach świata

„Na szczytach świata” to zapis wysokogórskich wspomnień najwybitniejszego polskiego himalaisty XX wieku – Jerzego Kukuczki. Wywiad rzeka przeprowadzony i opracowany przez Tomasza Malanowskiego. Szczera i otwarta rozmowa na wiele górskich tematów. O trudnych początkach – korzeniach późniejszych himalajskich sukcesów. O walce z samym sobą i drogach na czternaście najwyższych szczytów świata. O doborze partnera wspinaczkowego. O śmierci i przyjaźni. O wyborze – pomóc i narazić siebie czy ratować własne życie. O skomplikowanych, paradoksalnych w dobie polskiego komunizmu, przygotowaniach do wypraw, rozpoczynających się niejednokrotnie od malowania kominów. I o wielu, wielu bliskich sercu Jerzego Kukuczki sprawach. W prosty, odarty z górskiej martyrologii, szczery sposób, ubrany w swobodny dialog.

„Nie jesteś drugi. Jesteś wielki”. Te słowa znalazły się na depeszy wysłanej przez Reinholda Messnera do Jerzego Kukuczki po tym, gdy polskiemu himalaiście udało się zdobyć ostatni z czternastu ośmiotysięczników, składających się na Koronę Himalajów i Karakorum. Tym pierwszym, który wszedł na wszystkie najwyższe szczyty świata, był właśnie Reinhold Messner, jednak nawet on musiał docenić wyczyn Jerzego Kukuczki, który wejść na ośmiotysięczniki dokonał w czasie o połowę krótszym, niż jego poprzednik (w niecałe osiem lat), a przy tym w lepszym stylu. Wytyczył on bowiem jedenaście nowych dróg na zdobyte ośmiotysięczne szczyty, z czego na jeden z nich wszedł samotnie. Na siedem szczytów wszedł w stylu alpejskim, cztery zdobył zimą, z czego trzy zimowe wejścia były pierwszymi w historii. Nie powinno więc dziwić uznanie ze strony Reinholda Messnera i określenie Jerzego Kukuczki mianem wielkiego.

Jak wyglądała droga polskiego himalaisty do wielkości, możemy dowiedzieć się z książki „Na szczytach świata”, napisanej w formie wywiadu-rzeki, jaki z Jerzym Kukuczką przeprowadził Tomasz Malanowski.

Książka ta, ze względu na okoliczności wydania, jest pozycja szczególną. Zawarta została w niej ostatnia – jak się wkrótce okazało – relacja Jerzego Kukuczki z jego górskich wypraw, a pierwsze wydanie miało miejsce już po jego śmierci w 1989 roku.

Dzięki jej wznowieniu mamy okazję poznać tę ciekawą i bardzo szczerą opowieść. Przeczytamy tu przede wszystkim o przebiegu wypraw w Himalaje i Karakorum, na najwyższe szczyty świata. Jednak wspomnienia te, kierowane pytaniami Tomasza Malanowskiego, stają się też przy okazji pretekstem do zaprezentowania postaw i poglądów Jerzego Kukuczki, dotyczących różnych aspektów wspinaczki górskiej.

Opowiada on więc tu o swoich sukcesach i porażkach, mniej lub bardziej ryzykownych działaniach, o radosnych, ale też dramatycznych chwilach swojego życia. Mówi o rodzinie, o podejmowanych decyzjach i dokonywanych wyborach oraz o partnerstwie podczas wypraw. Porusza temat organizacji górskich ekspedycji, zagrożeń towarzyszących wspinaczce, śmierci w górach, a także strachu. Dzieli się swoimi przekonaniami na temat istoty alpinizmu oraz przemyśleniami związanymi ze środowiskiem wspinaczkowym, przy czym nie brak w tych refleksjach nieco gorzkich myśli.

O tym wszystkim Jerzy Kukuczka opowiada z ogromną szczerością, a jednocześnie z wielką skromnością. To wszystko też składa się na jego fascynujący portret – człowieka i himalaisty.

Książkę „Na szczytach świata” czyta się znakomicie. Opowieść ta pochłania czytającego i przenosi go w zupełnie inny świat. To naprawdę porywająca lektura, szczególnie że w trakcie czytania można się zapomnieć i odnieść wrażenie, iż zawarty tu wywiad przeprowadzony został całkiem niedawno, a rozmówca Tomasza Malanowskiego właśnie planuje dalsze wyprawy… Można wiec powiedzieć, że Jerzy Kukuczka wciąż żyje na kartach tej książki. I to właśnie jest główny powód, dla którego warto, a nawet trzeba po nią sięgnąć.

Polecam tę publikację z całego serca. Przeczytajcie i przekonajcie się, jak wyglądała droga Jerzego Kukuczki na najwyższe szczyty świata.